Aandoening, behandeling en onderzoek
Patiënte met arts en verpleegkundige in behandelkamer

Struma

U heeft een struma, een vergroting van de schildklier. Hier leest u informatie over deze aandoening en de behandeling ervan.
Deze informatie is bedoeld als aanvulling op het gesprek dat u hebt met uw endocrinoloog en/of verpleegkundig consulent endocrinologie op de polikliniek Interne Geneeskunde.

Over de schildklier 

De schildklier ligt laag in de hals, net onder het strottenhoofd en voor de luchtpijp. De schildklier maakt de schildklierhormonen T4 en T3 aan. Deze hormonen zijn nodig voor veel stofwisselingsprocessen in het lichaam.
De schildklier wordt aangestuurd door de hypofyse. Dit is een klein orgaan in de hersenen, dat het schildklier-stimulerende hormoon TSH maakt. In de schildklier wordt jodium opgeslagen dat nodig is om de schildklierhormonen aan te maken.

Wat is een struma? 

Een vergroting van de schildklier wordt struma of krop genoemd. Er zijn twee soorten struma:

  • een egale vergroting: diffuus struma
  • een knobbelige vergroting: nodulair struma.
    Een knobbel noem je ook wel een nodus, bij meer knobbels noem je het een multinodulair struma.
    Mensen met een struma hebben vaak een zwelling aan de onderkant van de hals. Als bij u een multinodulair struma vastgesteld wordt, heeft u die waarschijnlijk al jaren. Een struma heeft van nature een trage groei.

Wat zijn de oorzaken van struma? 

De oorzaak van struma is moeilijk te achterhalen. Het komt vaker in families voor. Struma kan ook ontstaan door langdurig gebruik van sommige medicijnen (amiodaron, lithium) en bij jodiumtekort. Wereldwijd is jodiumgebrek de belangrijkste oorzaak, maar in Nederland zien we dat nauwelijks sinds de invoering van zout met jodium, dat ook wordt gebruikt voor veel broodsoorten.

Wat zijn de klachten bij struma? 

Een beginnend, klein struma geeft meestal geen klachten. Als het struma groeit kunnen problemen ontstaan zoals slikklachten en kortademigheid. Ook cosmetische klachten komen voor: een struma geeft een zichtbare zwelling in de hals. Dat kan als ontsierend worden ervaren.
Soms produceert de vergrote schildklier ook te veel schildklierhormoon. De schildklier werkt dan te snel. Dit heet een toxisch struma. Klachten van een te snel werkende schildklier zijn hartkloppingen, gewichtsverlies, gejaagdheid of onrust en het snel warm hebben.

Hoe wordt de diagnose gesteld? 

Op basis van de klachten, lichamelijk onderzoek en een echo of CT-scan van de hals kan vastgesteld worden of er sprake is van struma. Met bloedonderzoek wordt onderzocht of er ook teveel schildklierhormoon wordt aangemaakt. Soms is een schildklierscintigrafie (scan van de jodiumopname door de schildklier) nodig.

Sluiten

Welke informatie wilt u downloaden?

De pagina die u nu bekijkt, is automatisch aangevinkt om te downloaden. Ziet u hieronder nog meer pagina’s staan? Dan kunt u zelf aanvinken welke pagina’s u wilt toevoegen.

De huidige pagina

Lettergrootte PDF
Deel PDF via: