Aandoening, behandeling en onderzoek
Patiënte met arts en verpleegkundige in behandelkamer

Levercirrose

Wat is levercirrose?

Levercirrose is het gevolg van een chronische leverziekte. Als het leverweefsel zo erg is beschadigd dat het niet meer kan herstellen, is er sprake van levercirrose. Voor uitgebreide informatie over levercirrose verwijzen we u naar de website van de Maag Lever Darm Stichting.

Wat zijn de klachten?

Levercirrose is een sluipend proces, dat wil zeggen dat levercirrose langzaam ontstaat en dat patiënten in het beginstadium vaak niet of nauwelijks klachten hebben. Na verloop van tijd raakt de lever steeds meer beschadigd. Hierdoor kunt u last krijgen van de volgende:

  • Vermoeidheid en zwakte;
  • Verminderde eetlust;
  • Gewichtsverlies;
  • Misselijkheid en braken;
  • Buikpijn;
  • Jeuk;
  • Geelzucht;
  • Kleine spinvormige bloedvaatjes op de borst en bovenarmen (spider naevi);
  • Donkere plekken in het gezicht en rode handpalmen;
  • Stoppen van de menstruatie bij vrouwen;
  • Borstvorming en impotentie bij mannen.

In een gevorderd stadium van levercirrose stroomt het bloed steeds moeilijker door de lever. Hierdoor ontstaat er stuwing in de bloedvaten van de lever en de darmen. De druk in de poortader (bloedvat dat bloed naar de lever aanvoert) neemt hierdoor toe. Dit wordt ‘portale hypertensie’ genoemd.

Hierbij kunnen de volgende klachten ontstaan:

  • Spataderen in slokdarm of maag;
  • Vochtophoping in de buikholte (ascites);
  • Een vergrote milt.

Uiteindelijk is de lever niet meer in staat om giftige stoffen onschadelijk te maken en uit het bloed te verwijderen. Als gevolg hiervan komen afbraakproducten in de hersenen terecht, waardoor vergiftiging van de hersenen ontstaat (encefalopathie). Dit kan trillende handen, concentratieverlies, sufheid, verwardheid en een gedragsverandering veroorzaken. Uiteindelijk kan de patiënt in coma raken en overlijden. Levercirrose kan in een gevorderd stadium leiden tot leverkanker.

Wat is de oorzaak?

Levercirrose kan ontstaan als gevolg van verschillende chronische leverziekten. De meest voorkomende chronische leverziekten zijn:

  • Chronische leverbeschadiging door langdurig alcoholgebruik;
  • Hepatitis B en C;
  • Auto-immuun hepatitis;
  • Primaire biliaire cirrose (chronische ontsteking van de galkanaaltjes in de lever);
  • Primaire scleroserende cholangitis (chronische ontsteking van de galwegen binnen en buiten de lever);
  • Chronische hepatitis door vetstapeling in de lever;
  • Hemochromatose (ijzerstapelingsziekte).

Langdurig alcoholgebruik kan de oorzaak zijn van leverproblemen. Bij veel patiënten ontstaat een leverziekte echter niet vanwege het drinken van (te veel) alcohol.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De MDL-arts kan de volgende onderzoeken aanvragen:

  • Bloedonderzoek;
  • Endoscopisch onderzoek: gastroscopie;
  • Röntgenonderzoek: echografie, CT-scan, MRI-scan;
  • Leverbiopsie, eventueel onder echogeleiding.

Behandeling

Als de oorzaak van de levercirrose bekend is, kan de arts een behandeling starten. De behandeling is afhankelijk van de ziekte die de cirrose veroorzaakt. Hepatitis B of C wordt bijvoorbeeld soms behandeld met medicijnen. In het geval van hemochromatose bestaat de behandeling uit aderlatingen. Als de ziekte geneest, stopt de vorming van nieuw littekenweefsel. Het littekenweefsel dat al in de lever zit, is meestal niet te genezen.

Kan de achterliggende ziekte niet worden behandeld? Dan kan de levercirrose zich uitbreiden en ontstaat er steeds meer littekenweefsel. Het is onduidelijk hoe de levercirrose zich vervolgens ontwikkelt. De cirrose kan jarenlang stabiel blijven. Dit betekent dat er geen nieuw littekenweefsel bij komt. Maar de cirrose kan ook erger worden. Soms is een levertransplantatie dan de enige oplossing.

Sluiten

Welke informatie wilt u downloaden?

De pagina die u nu bekijkt, is automatisch aangevinkt om te downloaden. Ziet u hieronder nog meer pagina’s staan? Dan kunt u zelf aanvinken welke pagina’s u wilt toevoegen.

De huidige pagina

Lettergrootte PDF
Deel PDF via: