Rughernia

Voor een operatie bij een rughernia en/of kanaalstenose is een verblijf van één nacht in het ziekenhuis meestal voldoende. Op de eerste dag na de operatie mag u van de fysiotherapeut naar huis als u mobiel genoeg bent en de pijn onder controle is. Is dit niet het geval, dan moet u wat langer blijven.

Bij elke ingreep kunnen er complicaties optreden. Naast algemene complicaties als een nabloeding of wondinfectie kunnen bij een hernia-operatie specifieke complicaties ontstaan. Bij het weghalen van de aangegroeide botrandjes of hernia komt de orthopedisch chirurg dichtbij de centrale zenuwbanen. Deze worden omgeven door een dun beschermend vlies, gevuld met vocht. Tijdens de operatie bestaat de kans dat het vlies beschadigd wordt en er vocht lekt. Dit lekje geneest meestal vanzelf, maar kan tijdelijk hoofdpijnklachten veroorzaken. 

Ook kunnen er complicaties optreden door een zenuwbeschadiging: het ontstaan of een toename van krachtverlies in een been/ voet of een gevoelsstoornis(doofheid/tintelingen) in een been/voet. Om de risico's te beperken, wordt er tijdens de operatie gebruik gemaakt van röntgenapparatuur.

Enkele dagen na de operatie kan er een zwelling optreden in het wondgebied. Dit komt voornamelijk door vocht dat zich in de weefsels rondom het operatiegebied bevindt. Het lichaam moet dit zelf 'opruimen'. Het kan zijn dat door de zwelling de uitstraling in de benen tijdelijk verergert.

De wond is gehecht met oplosbare hechtingen. Aan beide uiteinden van de wond bevindt zich een knoopje van hechtdraad. Soms duurt het wat langer voordat het lichaam dit knoopje heeft opgelost.

Het wondgebied kan na de operatie pijnlijk zijn. Ook is het mogelijk dat de pijn en eventuele andere klachten niet direct na de operatie verdwenen zijn. Een goede pijnbestrijding is belangrijk voor het genezingsproces.

Enkele dagen na de operatie zien we vaak een kortstondige terugkeer van uitstralingspijn. Dit is het gevolg van zwelling van het weefsel in het operatiegebied. Deze napijn vermindert daarna geleidelijk.

In het algemeen is het zo dat de ergste pijn/klachten verminderen na de operatie; de druk is immers van de zenuwwortel afgehaald. Restklachten (pijn/doofheid/tintelingen/krachtverlies) kunnen verbeteren of verdwijnen, maar dit duurt langere tijd. De zenuw is door de hernia of kanaalstenose beschadigd en heeft langere tijd nodig om te herstellen.
De operatie heeft de meest gunstige invloed op beenklachten; op rugklachten zien we weinig effect.

Volgens de landelijke richtlijn is er in de eerste vier tot zes weken na de operatie in het algemeen geen fysiotherapie nodig, daarna alleen in geval van restklachten. Het is raadzaam om rust af te wisselen met bewegen.

De fysiotherapeut in het ziekenhuis geeft u aanwijzingen met betrekking tot het revalideren en de leefregels die u hierbij in acht moet nemen. Op de eerste controle bij de verpleegkundig specialist/orthopeed wordt de verdere revalidatie besproken.

De eerste weken na de ingreep moet u nog rustig aan doen. Boodschappen en zwaar huishoudelijk werk moet u overlaten aan iemand anders. Het is belangrijk dat u leert aanvoelen wat uw rug en benen 'aankunnen', of het nu om wandelen, fietsen, strijken, tuinieren, tillen of werken gaat. Om dit te leren moet u alles op uw gemak doen. Probeer rustig uit wat wel en niet gaat en ervaar waar uw grenzen liggen. Forceren heeft geen zin.

Wissel daarbij lopen en liggen regelmatig af en beperk het zitten. En maak bijvoorbeeld geen lange autoritten. De activiteiten kunnen rustig worden opgebouwd. Een verstandige leefwijze bevordert het herstel.

Ja, dat kan. Dit komt omdat bij de operatie niet de hele tussenwervelschijf kan worden weggenomen, alleen de loszittende delen worden verwijderd. De chirurg probeert de tussenwervelschijf zoveel mogelijk intact te laten omdat deze nog een functie heeft: het scheidt de wervels van elkaar en fungeert als schokdemper in het lichaam.