Ziekte van Dupuytren: ‘Ik kan weer voorzichtig beginnen met wielrennen’
Door de ziekte van Dupuytren kan Ouke Pijl (63) de pink en ringvinger van zijn rechterhand steeds minder goed buigen. Dat beperkt hem in zijn dagelijks leven en in wielrennen, zijn grootste hobby. In Rijnstate wordt hij aan zijn hand geopereerd. Hij vertelt over zijn behandeling en het herstel: “Ik kan de hand weer goed gebruiken en langzaam aan kan ik ook het fietsen weer oppakken.”
“Bij de ziekte van Dupuytren ontstaan er verdikkingen in de handpalm en vingers, waardoor je vingers steeds moeilijker kunnen buigen. Ik kwam hiervoor begin dit jaar bij Rijnstate terecht. Na een gesprek met de plastisch chirurg Kroese-Deutman koos ik voor een operatie, waarbij ze de strengen tijdens een operatie zou verwijderen. Voor de operatie werd ik niet alleen uitgebreid geïnformeerd over de operatie maar ook over het herstel erna en wat dat zou betekenen voor het gebruik van mijn hand.”
Controlevragen
“De operatie vond in Rijnstate Zevenaar plaats onder plaatselijke verdoving. Daardoor kon ik zelf meemaken hoe het eraan toeging in de operatiekamer en wat er werd besproken. Er hing een ontspannen sfeer. Dokter Kroese verwelkomde me en begon een checklist af te werken om te kijken of alles klaar stond. Ik kreeg zelf ook vragen om te checken of ik het was en het mijn rechterhand was die geopereerd moest worden. Op mijn rechterarm was met viltstift al een dikke pijl getekend. Door de verdoving voelde ik niets meer in mijn rechterarm en hand. Go!”
Samenwerking in de operatiekamer
“De operatie verliep voorspoedig; ik had geen idee van de tijd. Vanuit mijn vak als teamleider kwaliteitszorg bij een hogeschool vond ik het mooi om te zien hoe er in het ziekenhuis en in deze operatiekamer werd samengewerkt. Dokter Kroese vroeg of ik het goed vond als de arts-assistent ook hechtingen zou zetten. Ik vond dat prima. Uiteindelijk was de operatie een kwartier eerder dan gepland klaar, al na een dik half uur. Ik vond het bijzonder om te zien hoe alles was georganiseerd. Ik hoef niet morgen nog een keer, maar ik zal er niet tegenop zien als ik een andere keer geopereerd moet worden. Daarvoor ben ik het hele behandelteam dankbaar.”
Nog geen lange afstanden
“Een paar uur later verliet ik het ziekenhuis met een nog geheel verdoofde arm in een mitella. Nu is het een week of zes later en ik kan mijn hand weer veel gebruiken. Wel heb ik nog last van het littekenweefsel dat voor stijfheid zorgt, maar de oefeningen van de handtherapeut helpen daartegen. Na een paar weken ben ik weer begonnen met fietsen en sinds kort heb ik ook mijn racefiets weer uitgeprobeerd. Helaas nog geen lange afstanden, maar dat is normaal zo kort na de operatie. Toch valt het me wel zwaar. Nog maar even geduld dus!”
Meer weten? Kijk dan op onze pagina over de ziekte van Dupuytren
Welke informatie wilt u downloaden?
De pagina die u nu bekijkt, is automatisch aangevinkt om te downloaden. Ziet u hieronder nog meer pagina’s staan? Dan kunt u zelf aanvinken welke pagina’s u wilt toevoegen.