Moeder in spé Lisanneke: ‘Dankzij een donor heb ik de kans om moeder te worden’

Toch heeft het traject voor Lisanneke zo’n vijf jaar geduurd. Door een landelijk tekort aan spermadonoren, is de wachttijd voor donorzaad namelijk erg lang. “Toen ik met het traject begon, was die wachttijd een jaar. Door corona en andere factoren kwam het nog langer stil te liggen. Daar baalde ik wel van, want heb je eenmaal besloten om voor een kindje te gaan, dan wil je ook dat zwanger worden zo snel mogelijk lukt.”

Andere opties

In de tussentijd heeft Lisanneke ook andere mogelijkheden overwogen. Bijvoorbeeld om zaad te gebruiken van een bekende donor. “Zelf kende ik niet iemand die ik hiervoor kon vragen. Op internet staan wel advertenties waarin mannen hun zaad aanbieden. Ik heb op die manier ook wel contact gehad met iemand, maar dat voelde toch niet helemaal goed. Als ik zou weten wie de biologische vader is, zou ik ook willen dat diegene deels een rol gaat spelen in het leven van mijn kind. En dan moet het wel echt volledig goed voelen.”

Dus ging Lisanneke voor een zogenaamde KID-behandeling (kunstmatige inseminatie met donorsperma). De donor is deels op uiterlijk geselecteerd. “Juist omdat ik het alleen doe, met het idee dat mijn kind zich zoveel mogelijk in mij kan herkennen”, legt Lisanneke uit. “Maar ik heb ook gekeken naar de motivatie. Ik moet straks toch aan mijn kind kunnen uitleggen waarom ik deze donor heb gekozen. Daar wilde ik vol overtuiging achter kunnen staan.”

Tussen teleurstelling en hoop

Nadat de donor uiteindelijk gekozen was en het traject kon starten, duurde het daadwerkelijk zwanger worden nog eens lang. “Vooral mentaal vond ik dat zwaar. En had ik eindelijk een licht positieve zwangerschapstest, ging het toch nog mis. Was het dan misschien geen goede match met de donor? Of is er meer aan de hand? Steeds die teleurstelling, en dan toch weer nieuwe hoop. Bovendien ben je er al zo lang mee bezig, je hoopt eigenlijk dat het dan binnen een jaar raak is. Daardoor ga je toch twijfelen: zou het wel gaan lukken?”

Gelukkig liet de test dit keer een duidelijke uitslag zien, en inmiddels zijn er ook een paar goede echo’s gemaakt. “Ik heb de armpjes en beentjes van de baby zien bewegen, dus dat geeft wel meer vertrouwen.” Lisanneke raadt andere wensmoeders dan ook aan om zich op tijd aan te melden. “Wacht niet te lang om die stap te zetten. Zeker met die lange wachttijden – als je er méér dan klaar voor bent, wil je niet nog langer hoeven wachten dan nodig.”

Spijt heeft ze er in ieder geval niet van. “Dankzij deze donor betekent het niet-hebben van een partner, niet automatisch dat daarmee ook je kinderwens onbereikbaar is. Mijn donor heeft mij de mogelijkheid gegeven om moeder te kunnen worden. Ik vind het heel mooi dat iemand dat wil doen, dat hij andere mensen een kind gunt. Zelfs zonder de moeder van zijn kinderen te kennen.”