Palliatieve zorg: ‘Ik ben Gerrit en ziek en niet de zieke Gerrit’

Gerrit (50) hoorde half september 2016 dat hij kanker heeft in diverse organen en twee maanden later dat er ook nog eens een tumor in zijn hersenen zit. “Het was direct helder dat het foute boel was.” Gerrit is niet meer te genezen. Het team Ondersteunende en Palliatieve Zorg van Rijnstate helpt hem in de laatste fasen van zijn leven.

CT-scan en biopsie brengen duidelijkheid

“Eind augustus voelde ik pijn in de buikstreek”, weet Gerrit nog. “Mijn huisarts dacht eerst aan een nierbekkenontsteking, maar medicatie leverde niets op. Vervolgens is er een CT-scan gemaakt en een biopsie genomen. Toen werd al snel duidelijk wat er met me aan de hand was.”

Stoppen met chemotherapie

Om tijd te winnen, wordt begonnen met chemotherapie. Desondanks breidt de ziekte zich verder uit. Mede op advies van zijn internist-oncoloog besluit Gerrit om met deze behandeling te stoppen. “In de periode die me resteert, wil ik vooral inzetten op de kwaliteit van leven en geen energie verspillen aan behandelingen waarbij ik toch geen baat heb. Het team Ondersteunende en Palliatieve Zorg helpt me daarbij zeer zeker.”

Geen gevoelens sparen

Die krijgt hij vanuit het Centrum voor Ondersteunende en Palliatieve Zorg in Rijnstate vooral van verpleegkundig specialist Jacques Voskuilen. “De handreikingen die Jacques me geeft, ervaar ik als zeer waardevol. Hij is betrokken en deskundig. Bovendien hoef ik zijn gevoelens niet te sparen zoals wel het geval is bij mijn dierbaren.” Bij de verpleegkundig specialist staat de kwaliteit van leven voor de patiënt centraal. “De regie ligt bij de patiënt, dat is leidend”, benadrukt Jacques. “Wij proberen daar zoveel mogelijk op aan te sluiten. Daarbij is het van belang dat de patiënt in een vroegtijdig stadium bij ons wordt aangemeld. Zo leren we de patiënt goed kennen en kunnen we beter anticiperen in een latere, moeilijkere fase.”

Regie over privéleven

Eén van de adviezen die hij Gerrit meegeeft, is dat hij ook de regie over zijn eigen privéleven moet houden. “Veel mensen geven aan graag bij Gerrit langs te willen komen, vertelde Gerrit mij. Maar het kan op een gegeven moment ook te veel worden. De patiënt moet zelf kunnen bepalen wie er komt, zodat hij niet het gevoel heeft te worden overspoeld door vrienden en familie. Gerrit kan goed praten over zijn situatie en laat zijn vrienden en familie zien dat hij niet veranderd is. Zoals Gerrit zelf terecht opmerkte: ‘Ik ben Gerrit en ziek en niet de zieke Gerrit’.”

Lichamelijke klachten

De verpleegkundig specialisten van het Centrum voor Ondersteunende en Palliatieve Zorg houden tijdens de gesprekken met hun patiënten ook in de gaten of er symptomen zijn van lichamelijke klachten. Zo is Gerrit bij de laatste afspraak erg kortademig. “Ik onderneem dan meteen actie en bel de arts”, zegt Jacques. “Hij kon direct terecht bij zijn behandelend specialist. Wij zijn er voor de patiënt en kunnen waar nodig snel handelen.”

'Ik voel me erg gesteund'

Gerrit onderstreept het belang van het team in deze laatste fase van zijn leven. Zowel lichamelijk als emotioneel heeft hij er veel baat bij. Daarom wil hij ook graag zijn verhaal vertellen. “Mocht iemand in eenzelfde situatie komen, dan is het goed te weten van het bestaan van het centrum”, vindt hij. “Ik adviseer er gebruik van te maken; ik voel me er namelijk erg door gesteund. En niet alleen ikzelf maar ook mijn naasten, waaronder vooral mijn zus die me door dik en dun steunt.”

Dit interview vond plaats op 1 december 2016. Daarna ging de gezondheid van Gerrit snel achteruit. Hij en zijn naasten kregen gedurende die periode veel praktische en morele ondersteuning van Jacques. Gerrit overleed op 15 december 2016.

Meer weten?

Kijk dan op de pagina over het Centrum voor Ondersteunende en Palliatieve Zorg