Training palliatieve zorg
De training palliatieve zorg is bedoeld om de kennis over en vaardigheden in de palliatieve zorg te bevorderen onder verpleegkundigen, verpleegkundig specialisten, physician assistants en artsen. De doelstelling hierbij is onder andere om de palliatieve zorgvraag te herkennen. De training is een basismodule palliatieve zorg die twee keer per jaar wordt aangeboden, in het voor- en najaar. De duur van de training is één dag.
Wat houdt de training in?
De training begint met een inleiding in de palliatieve zorg. Vervolgens worden aan de hand van een casus alle domeinen van de palliatieve zorg besproken, waarin een of meerdere symptomen centraal staan. Aan de hand van casussen komen de theorie en praktijk van palliatieve sedatie aan bod. in de middag wordt het symptoom pijn verder uitgediept, net zoals de thema's verdriet, verlies, rouw en spiritualiteit. Daarnaast oefenen we in de middag met een acteur onze communicatieve vaardigheden.
Onderwijskundige uitgangspunten:
- E-learning en huiswerkopdrachten zijn ondersteunend aan de lessen die door de docenten worden gegeven;
- De transfer naar de praktijk wordt gelegd door te werken met casussen en rollenspelen;
- Smallgroup-learning: maximaal vijftien deelnemers om tot het geleerde goed in de praktijk te kunnen brengen;
- Inzet van een acteur om cursisten te laten oefenen met gespreksvaardigheden.
Nieuws
Hieronder vindt u interessante nieuwsberichten.
Het is begin januari 2021. Vandaag bezoek ik een patiënte van 56 jaar op de corona-afdeling. Ze ligt op een eenpersoonskamer in isolatie. Afgelopen week zou ze starten met een behandeling voor darmkanker. Ze heeft heel erg haar best gedaan om zo min mogelijk mensen te zien en toch kreeg ze corona. Tranen biggelen over haar wangen. Ik luister naar haar en probeer haar te troosten. We spreken af dat ik de volgende dag weer kom, haar echtgenoot komt dan ook.
Lees meer
Ik loop een eenpersoonskamer in Rijnstate binnen. Daar zie ik een vrouw in bed liggen op haar rechterzij. Ontspannen gezicht, rustige en regelmatige ademhaling, ogen gesloten. Aan haar bed zitten haar echtgenoot en haar twee zonen. Bij een van de zonen rollen de tranen over de wangen. Ik stel me voor, leg uit wat ik kom doen en ga aan het bed zitten. Ik praat tegen haar, raak haar hand aan, ze geeft geen reactie. Ik zie een infuuspomp staan met medicatie. Na een tijdje zegt haar zoon: “Dit is onmenselijk. Dit had ze nooit gewild, hoe lang moet dit nog duren? Je kunt haar toch niet zo laten liggen? Kan het versneld worden? Ik vind dit lijden.”
Lees meer