De knieprothese
De knieprothese is een kunstscharniergewricht. Het plaatsen van een knieprothese is een van de meest succesvolle medische ingrepen. Toch moet de kunstknie bij een aantal patiënten uiteindelijk vervangen worden. Dit gebeurt tijdens een revisieoperatie, waarbij de destijds ingebrachte kunstknie geheel of gedeeltelijk vervangen wordt.
Oorzaken
Het vervangen van de prothese kan nodig zijn door:
- het loslaten van het prothesemateriaal met eventueel botverlies;
- slijtage van een of meer onderdelen van de prothese;
- een luxatie (ontwrichting) van de insert (meniscusblok);
- een fractuur van het bot rondom de prothese;
- een infectie van het gewricht;
- instabiliteit van het gewricht.
Er kan sprake zijn van slijtage, een breuk of loslating van delen van de knieprothese. Er kan botverlies zijn rond de prothese en soms verplaatst de losse prothese zich een beetje. Het kan lastig zijn om te bepalen wat de oorzaak hiervan is.
Hoe kunnen wij u behandelen?
Voor de planning van de operatie is het belangrijk te weten of er sprake is van een infectie of dat er sprake is van een mechanische oorzaak voor de klachten. Bij loslating door een infectie wordt de prothese verwijderd en een op een knieprothese lijkende spacer van gentacement (een prothese van botcement met antibiotica erin) geplaatst. De spacer vult de plaats op waar de prothese zat. U krijgt eerst antibiotica om de infectie te bestrijden. Pas daarna kan er in de meeste gevallen een nieuwe knieprothese worden geplaatst (na minimaal drie maanden). Is er sprake van een mechanische loslating, dan kan een revisie in één operatie plaatsvinden.
De prothese kan gedeeltelijk of geheel vervangen worden. Uw orthopedisch chirurg bespreekt met u welke optie voor u het beste is. De prothesecomponenten die worden gebruikt bij een revisie van een knie zijn qua ontwerp meestal anders dan de componenten van de eerste (primaire) prothese. Aangezien er vaak aantasting is van het bot en er sprake is van mindere botkwaliteit, is de steel van de prothese zowel voor het onderbeen als het bovenbeen langer en dikker dan bij primaire prothese. Hierdoor geven ze de prothese meer steun. Soms moet de orthopedisch chirurg tijdens de ingreep een andere keus maken dan gepland, bijvoorbeeld omdat de kwaliteit van het bot minder is dan verwacht.