Ondersteunende palliatieve zorg, levensvragen

Vragen die er toe doen

Wanneer u niet meer kunt genezen, kunnen er verschillende levensvragen bij u naar boven komen. In Rijnstate bieden wij in de palliatieve zorg ondersteuning bij deze levensvragen. Bijvoorbeeld door er met u over te praten en u houvast te geven bij het ordenen van uw gedachten.

Aandacht voor levensvragen 

Wanneer u niet meer kunt genezen kunnen er verschillende levensvragen bij u naar boven komen. Uit onderzoek in 2012 bij patiënten in Rijnstate blijkt dat ze het belangrijk vinden dat er aandacht is voor hun levensvragen en gedachten. Ook vinden patiënten het prettig om te praten met iemand ‘van buiten’, het geeft vaak een gevoel van opluchting.
Wij kunnen u ondersteuning bieden bij deze levensvragen. Bijvoorbeeld door er met u over te praten en u een houvast te geven bij het ordenen van uw gedachten. Dat gesprek wordt gevoerd door de verpleegkundig specialist van het consultteam Palliatieve en Ondersteunende Zorg. 

Vijf thema’s 

De verschillende levensvragen die kunnen spelen, passen in vijf grote thema’s: afscheid, lijden, hoop, schuld en zelfsturing (autonomie, onafhankelijkheid). Met iemand praten over deze levensvragen kan u een gevoel van opluchting geven. Het kan u meer innerlijke ruimte en rust geven, waardoor u uw levensvragen beter kunt bekijken en wegen.

Innerlijk gevoel 

In de figuur hieronder ziet u in het midden deze innerlijke ruimte weer gegeven als ‘mijn innerlijk gevoel’ en in de cirkel daaromheen de vijf thema’s. Bij elk thema staan twee woorden die raakvlakken hebben met dit thema. Met welke onderwerpen bent u in gedachten of in gesprekken met anderen bezig? Welke thema’s zijn niet belangrijk voor u? Het figuur kan u houvast bieden voor uw gedachten en vragen.

Voorbeelden 

“Soms vraag ik mij wel eens af, waar leef ik eigenlijk voor, waar ben ik echt nog voor op deze aarde?”
“Hoop speelt heel sterk, dat de behandeling goed blijft gaan. Dat geeft meer tijd om te genieten.”
“Ik vraag mij af of ik niet moet gaan stoppen met die tabletten, het doet niets meer volgens mij. Maar mijn vrouw hoopt nog steeds dat er een wonder gebeurt.”
“Ik weet dat ik het niet ga redden, maar mijn kinderen moet gaan loslaten … dat is zo moeilijk voor mij, dat doet pijn.”