Achillespeesruptuur
Uw behandelend arts heeft bij u een gescheurde achillespees geconstateerd. Hier vindt u informatie over de oorzaak en de klachten van een achillespeesruptuur en leest u de meest gebruikelijke behandelingsmogelijkheden.
De achillespees
De achillespees bevestigt de kuitspieren aan het hielbeen. Het is dus een belangrijke pees, waar vaak grote krachten op komen. Denk maar eens aan het trekken van een sprintje: dat is een hoge piekbelasting voor deze pees.
Wat is de oorzaak van een achillespeesruptuur?
Als de pees niet stevig genoeg is aangelegd of als deze slechter of zwakker is geworden kan de pees wel eens scheuren. Er is altijd een actie aan de scheuring voorafgegaan. Een achillespeesruptuur komt meestal voor bij mannen tussen de 30 en 40 jaar, die met enige regelmaat sporten. Daarbij schijnt de linkerzijde vaker aangedaan te zijn dan de rechterzijde. Bijna altijd denkt het slachtoffer dat er iemand achter hem een trap, slag of stoot op de kuit heeft gegeven. Laag achter op de kuit of enkel ontstaat hevige pijn, die erger of vergelijkbaar is met de pijn bij een spierscheur. Lopen lukt daarna niet of nauwelijks meer.
Soms is nader onderzoek nodig
Een achillespeesruptuur is vaak niet zichtbaar. Bij het voelen van de kuit is vaak heel duidelijk een defect in het verloop van de pees vast te stellen. Het belangrijkste onderzoek is het testen van de achillespeesfunctie: de hiel kan niet meer van de grond getild worden of bij knijpen in de ontspannen kuitspier is er geen voetbeweging meer op te wekken. Bij twijfel aan de diagnose kan een echo worden aangevraagd. Hierbij wordt de achillespees met behulp van geluidsgolven op een tv-scherm in beeld gebracht.
Hoe kunnen we u behandelen?
U heeft met de behandelend arts gesproken over de behandeling van de achillespeesruptuur. U heeft samen met de arts besloten om dit met gips te behandelen. U krijgt in totaal zes weken onderbeengips. U komt in die zes weken nog drie keer terug voor een gipswissel op de gipskamer. De eerste twee weken wordt de voet van het aangedane onderbeen in strekstand gehouden met gips. De strekstand van de voet zorgt ervoor dat de gescheurde peesuiteinden tegen elkaar komen te liggen en er bij de genezing geen groot defect overbrugd hoeft te worden. U mag niet op dit gips lopen.
Na twee weken krijgt u een nieuw gips waarbij de voet al iets meer in 90 graden (haakse hoek) staat. Dit gips houdt u ook twee weken en mag ook niet belast worden. Na vier weken komt u weer terug op de gipskamer voor een gipswissel. Het nieuwe gips word helemaal in 90° gezet. De laatste twee weken mag u dan ook op het gips lopen. Als het laatste gips na zes weken verwijdert word, komt de arts nog eens bij u langs om de achillespees te testen. Ook krijgt u dan een verwijzing voor de fysiotherapeut mee. Na elke gipswissel kunt u wat pijnklachten in de kuitspier ervaren. Dit komt doordat de kuitspier word ‘opgerekt’. Dit is volkomen normaal en u mag hiervoor paracetamol innemen.
Nabehandeling
Na zes weken hoeft u in principe geen gips meer. De verdere nabehandeling zal via een fysiotherapeut bij u in de buurt worden overgenomen. Neem bij de eerste behandeling de verwijzing naar de fysiotherapeut mee die u van de arts heeft gekregen. Over het algemeen kunt u binnen tien tot twaalf weken bijna weer normaal lopen en kan een eventuele sporttraining rustig aan hervat worden.
Welke risico's en complicaties kunnen voorkomen?
Het is erg belangrijk dat u het been tot de eerste controle, veel hoog houdt. Dit voorkomt voor een groot deel dat er vocht in de enkel komt. Met hooghouden word bedoelt dat u de enkel hoger houd dan de knie en de knie hoger dan de heup. Op deze manier ligt het been in een diagonale lijn omhoog en kan het vocht goed uit de enkel stomen. Door zwelling in het gips kan het gevoel in de tenen verstoord zijn. U kunt de doorbloeding van het been testen door het gevoel, de warmte en beweging van de tenen te controleren. Als deze drie testjes goed zijn, hoeft u zich geen zorgen te maken, bij twijfel kunt u de gipskamer bellen voor advies.
